თანამედროვე ეტაპზე ლიტერატურის ფუნქციების ახლებურმა გააზრებამ გამოიწვია ლიტერატურული პროცესის ხასიათისა და შემადგენელი ელემენტების ცვლილება, ტრანსფორმაცია. შეიცვალა თავად კითხვის ხასიათი, ის უფრო ინფორმაციული, პრაგმატული გახდა. XXI საუკუნის დასაწყისში მოთხოვნადი გახდა ე.წ. მასობრივი ლიტერატურა, რომელიც ერთგვარად ფსიქოლოგიური განტვირთვისა და დასვენების საშუალებად იქცა. შესაბამისად, შეიცვალა მკითხველის ტიპი და მისი კომპეტენციის დონე. ე.წ. „ელიტარული“, სერიოზული ლიტერატურა მკითხველისაგან მოითხოვს არა მარტო შრომას, აქტიურ აზროვნებას, არამედ მკითხველის კომპეტენციის (მომზადების) მაღალ დონესაც. XX საუკუნის დასაწყისისა და XXI-ს დასაწყისის მასობრივ მკითხველს კი სჭირდება ერთგვარი საშუალება, რომელიც დააკმაყოფილებს მის პირველად კულტურულ-ფსიქოლოგიურ მოთხოვნებს - ეს არის დასვენება, პრობლემებისაგან თავის დაღწევა, ყოველდღიური მონოტონური რუტინისაგან თავისდაღწევა. „მასობრივი“ ლიტერატურა იქცა იმ საშუალებად, რომელსაც რთული ინტელექტუალური პრობლემები დაჰყავს პრიმიტიულ ოპოზიციებამდე („კარგი-ცუდი“, „სიკეთე-ბოროტება“...). ამგვარი გამარტივება მასობრივ მკითხველს საშუალებას აძლევს თავიდან აიცილოს სოციალური პასუხისმგებლობა და პირადი არჩევანის გაკეთების აუცილებლობა. შესაბამისად, თანამედროვე მასობრივი ლიტერატურის მკითხველისადმი უფრო ნაკლები მოთხოვნებია.

რომაული სიბრძნე – თუ გინდა მშვიდობა, ემზადე ომისათვის (Si vis pacem, para bellum), ერთდროულად მოიცავს ურთიერთსაწინააღმდეგო სხვა და სხვა მოსაზრებებს და ერთი შეხედვით პარადოქსულად ჟღერს, მაგრამ, ყოფიერების კანონზომიერებიდან გამომდინარე, მაინც შეიცავს გარკვეულ ლოგიკას – დემოკრატიული, მშვიდობიანი სახელმწიფოს სათანადო სამხედრო მზადყოფნა და მაღალი თავდაცვისუნარიანობა, დიდი საერთაშორისო ავტორიტეტი, პოტენციურ აგრესორს თავდასხმას გადააფიქრებინებს, უკარგავს შეიარაღებული აგრესიისა და სამხედრო ინტერვენციის განხორციელების სურვილს და შედეგად, მოსალოდნელი ომის საფრთხე იკლებს. ეს კი ომის პრევენციისა და მშვიდობის შენარჩუნების ერთერთი საშუალებაა.

2019 წლის 28 ივნისს 202 აუდიტორიაში 17 საათზე ჩატარდება სემინარი თემაზე: „ხიმინჯ-დგარებზე დაყრდნობილი ფილოვანი ხიმინჯოვანი როსტვერკის გაანგარიშება“.
შემოთავაზებული მეთოდიკით ფილოვანი როსტვერკი განიხილება და გაანგარიშდება, როგორც ურთიერთგადაჯვარედინებული ზოლების სისტემა, რომლებიც ერთდროულად ეყრდნობიან გრუნტს (დრეკადი ნახევარსივრცე) და ხიმინჯ-დგარებს. მოყვანილია გაანგარიშების ფორმულები.
კონკრეტული საინჟინრო ამოცანის გადაწყვეტის საფუძველზე შეიძლება დავასკვნათ, რომ შენობა-ნაგებობებიდან გადაცემული დატვირთვების მნიშვნელოვან ნაწილს თავის თავზე ღებულობა როსტვერკი, რამაც შეიძლება მოგვცეს მასალები მნიშვნელოვანი ეკონიმია ხიმინჯების რაოდენობის ან მათი ზომების შემცირების ხარჯზე.

ცოდნა თვით მიზანი არ არის, ადამიანის პრაქტიკულ ინტერესებს ემსახურება ეს პრაქტიკულობა იმაში მდგომარეობს ადამიანი უფრო სათნო და ზნეობრივი გახდეს. სამყაროს ზუსტი ხედვა, შინაგანი სიმშვიდისა და თავისუფლების მიღწევა დღეს ადამიანის მთავარი მიზანია. როგორ მივაღწევთ ამ მიზანს? თუ თეორია ამ ცოდნის წესი კი არ იქნება, არამედ თვითშემეცნებისა და ყოფნის წესად იქცევა. თუ ადამიანები ისწავლიან სწორად ცხოვრებას, უნარების ბრძნულად გამოყენებას, პოზიტიურ აზროვნებას, ბედნიერ ცხოვრებას შეძლებენ.
კრიტიკული აზროვნება ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია ამ მიზნის მიღწევის გზაზე.
ეს ნიშნავს, რომ შეგვიძლია დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღება, პასუხისმგებლობის აღება საკუთარ თავზე, ეს ისეთი უნარია, რომელიც დაგვეხმარება თავი გავართვათ XXI საუკუნის მოთხოვნებს, რათა ჩვენი ცხოვრების წესმა ქვეყანა უკეთესობისაკენ შეცვალოს.

აშკარაა ღვიძლის ქირურგიის მზარდი პროგრესი უკანასკნელი ორი ათეული წლის განმავლობაში მთელს მსოფლიოში. ქირურგიული მკურნალობა შეიძლება იყოს წარმატებული მხოლოდ ღვიძლის ანატომიურ-ფიზიოლოგიური თავისებურებების, მისი სისხლით მომარაგების და სანაღვლე გზების ანატომიის უზადო ცოდნის შემთხვევაში.რეანიმაციულ-ანესთეზიოლოგიური მიმართულების,როგორც მეცნიერების გაუმჯობესებამ, მეცნიერულ-ტექნიკური პროგრესის დონის ამაღლებამ საშუალება მოგვცა ღვიძლზე წარმოებული ოპერაციული ჩარევების სირთულე და მოცულობა მნიშვნელოვნად გაგვეზარდა.უნდა განსაკუთრებულად აღინიშნოს ტრანსპლანტოლოგიის მიღწევები და თანამედროვე გამოწვევები ამ მიმართულებით,რაც სამართლიანად აყენებს ახალ მიდგომებსა და მოთხოვნილებებეს ღვიძლისა და სანაღვლე გზების ქირურგიული ანატომიის ცოდნისა. დონორული ორგანოების უკმარისობამ მიგვიყვანა ცოცხალ დონორულ გადანერგვამდე და SPLIT ტრანსპლანტაციამდე,როცა გვამური ღვიძლის გაყოფას და დიდი წილის მოზრდილ და შემდგომ ასაკებში,ხოლო შედარებით პატარა წილების ბავშვებში გადანერგვას გულისხმობს. ეს ყველაფერი მოითხოვს ღვიძლის ქირურგიული ანატომიის უზადო ცოდნას და მისი აგებულების თავისებურებების ახლებურ ხედვას,გამომდინარე სანაღვლე და სისხლძარღვოვანი რეკონსტრუქციის ახალი მოთხოვნილებებიდან. დაწყებული 1988,როცა ჰანოვერმა პირველად შეასრულა SPLIT ტრანსპლანტაცია, ღვიძლის გამოყენებითი ანატომიური თავისებურებების საფუძვლიანმა შესწავლამ მიიღო შეუქცევადი ხასიათი,რაც გვაძლევს საშუალებას დავზოგოთ თითოეული მილიმეტრი ღვიძლის ქსოვილი. ღვიძლის აღების ტექნიკა,როგორც დონორისგან ასევე გვამისგან მოითხოვს ქირურგიული ანატომიის უზადო ცოდნას,რათა მოვახდინოთ ზიანის მინიმიზირება.ნაშრომში ყურადღება გამახვილებულია მნიშვნელოვან გამოყენებით ანატომიურ ორიენტირებზე,რომელიც საჭიროა ღვიძლზე წარმოებული ოპერაციების დროს. ქირურგმა უნდა გაითვალისწინოს ის მთავარი ქირურგიულ-ანატომიური თავისებურებები,რომელიც განაპირობებს ძირითადად წარმატებულ ღვიძლის მობილიზაციას და ჰეპატექტომიას,დონორული და გვამური ტრანსპლანტაციის რევასკულირებას და სანაღვლე სადინრების გამოყოფას და რეკონსტრუქციას.