სემინარი წარმოადგენს თანამედროვე ლიტერატურული კრიტიკის მიერ შემუშავებული და დამკვიდრებული მეთოდების მიმოხილვას სამეცნიერო კვლევებისა და სწავლების სფეროში. განხილულია შემდეგი მიდგომები: მორალურ-ფილოსოფიური, ისტორიულ-ბიოგრაფიული, ფორმალისტური, ფსიქოანალიზური, მითოლოგიურ-არქეტიპული, ფემინისტურ-გენდერული, კულტუროლოგიური, სტრუქტურალისტური, პოსტსტრუქტურალისტური და მკითხველზე ორიენტირებული კრიტიკა. ნაჩვენებია, თუ როგორ გამოიყენება ჩამოთვლილი კვლევის მეთოდები ლიტერატურის სწავლების პროცესში. საილუსტრაციოდ გამოყენებულია სხვადასხვა ჟანრის ექვსი ნაწარმოები: ენდრიუ მარველის „მორცხვ ქალბატონს“, უილიამ შექსპირის „ჰამლეტი“, მარკ ტვენის „ჰეკლბერი ფინის თავგადასავალი“, ნათანიელ ჰოთორნის „ახალგაზრდა ბრაუნი“, ელის უოქერის „ყოველდღიური სარგებლობისთვის“ და მერი შელის „ფრანკენშტაინი“. სემინარი ეყრდნობა სამაგისტრო პროგრამაზე განხორციელებული სასწავლო კურსის მასალებს.

როგორც ცნობილია, სტუდენტთა და საზოგადოდ, ახალგაზრდების დამოკიდებულება ყოველი ახალი საგნისადმი პრაგმატულ ხასიათს ატარებს. თუკი წლების წინათ სტუდენტს შეეძლო ესწავლა საგანი, რაც გათვალისწინებული იყო პროგრამით და არ დაესვა შეკითხვა, რაში გამოვიყენებ, ან გასჩენოდა ეს კითხვა, მაგრამ პასუხი არ მოეთხოვა მასზე, დღეს უკვე იგი სვამს შეკითხვას, რაში გამოიყენებს, სად სჩანს მისი პრაქტიკული ღირებულება. ამდენად, ბუნებრივია, იმგვარად უნდა შეირჩეს მასალა, რომ სტუდენტი პრაქტიკული ამოცანიდან გამომდინარე, მივიდეს ზოგად დასკვნამდე, თუ რა საჭიროა ის საგანი, რასაც სთავაზობენ.

წარმოდგენილი სტატია ეძღვნება, იმ ნაკლებად ცნობილ ტიპებს ინგლისურენოვანი ლექსის რითმისა, რომელიც განსაკუთრებული სახეობის პოეზიას ქმნიან. ასეთი პოეზია არის საკმაოდ სახალისო და სპეციფიური.
ამგვარად, ჩემი მიზანია შევისწავლო ის სხვადასხვა გზა და ხერხი ,რომლითაც იქმნება განსხვავებული პოეზია და ფიგურალურად, ამ კვლევას ვუწოდე: „ პოეზიის უძველესი და უცნაური დახლი“. სადაც ენის შემსწავლელებსა თუ სხვა სახის კლიენტებს უყვარს შესვლა, „ყიდვა-სწავლა“, ან უბრალოდ დათვალიერება ,ან ამ რითმებთან თამაში.
პოეზია ოდითგანვე იყო სახალისო აქტივობა კლასში თამაშით სწავლებისათვის. ბევრი მათგანი, იმდენად უძველესი სახეობისაა, რომ არც კი არის შემორჩენილი სწავლებაში.

მოგეხსენებათ, უცხოური ენის შესწავლა ხანგრძლივი და რთული პროცესია, რაც სტუდენტებისგან მოითხოვს მაღალ მოტივაციას, სურვილს, ენერგიას, დროს. სტენფორდის უნივერსიტეტის პროფესორი ქეროლ დვეკი 1960-იანი წლებიდან იკვლევს ისეთ თემებს, როგორიცაა მოტივაცია და ხასიათის სიმტკიცე. დვეკის ნაშრომმა „წარმატების ფსიქოლოგიამ“ (1906) და მის მიერ ასახულმა აზროვნების ტიპებმა საყოველთაო აღიარება მოიპოვა განათლების სფეროში. იგი შეისწავლის ადამიანის მოტივაციას, წარმატებისა თუ წარუმატებლობის გამომწვევ სხვადასხვა მიზეზებს, ასევე იკვლევს ადამიანის განვითარების ფსიქოლოგიას, აზროვნების როლს ადამიანის მოტივაციასა და წარმატების მიღწევაში.

თანამედროვე პირობებში უცხო ენის სწავლების პრობლება არ კარგავს აქტუალურობას. მეცნიერება უცხო ენის სწავლების მეთოდიკის შესახებ კვლავ ეფექტური, რაციონალური და მარტივი ხერხების ძიებაშია. გლობალიზაციის პირობებში კი მას კიდევ ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი ასპექტი - სტუდენტის ლინგვოკულტურული კომპეტენციის ჩამოყალიბება ემატება. დროის ფეხდაფეხ უფრო და უფრო მეტი კვლევა ტარდება კულტურათშორის სწავლებაში, ყურადღება ექცევა ლინგვოკულტურული კომპეტენციის ჩამოყალიბებას ახალგაზრდებში. ამ შემთხვევაში ჩნდება აუცილებლობა განვიხილოთ ენის ფენომენი სიტუაციაში. ჩვენ ამას შევეცდებით მივაღწიოთ მხატვრული ტექსტების თარგმნის მაგალითებზე. სწავლობს რა ახალგაზრდა უცხო ენას, ის ეუფლება არა მხოლოდ ენას, ეცნობა უცხო კულტურასაც. უცხო კულტურა ტერ-მინასოვას მიხედვით „კულტურათა გადაკვეთაა“, „კულტურათა დიალოგია“, ყოველი გაკვეთილი კი, შესაბამისად, კულტურათშორისი კომუნიკაციაა.