კვლევის აქტუალობა: საქართველოში ჩაის კულტურით დაკავებულია ტიპიური წითელმიწა ნიადაგები, რომლებიც განვითარებულია ვულკანურ ქანებზე. ჩაის მონოკულტურის პირობებში წითელმიწებზე სისტემატურად ხდებოდა ორგანო-მინერალური სასუქის შეტანა სხვადასხვა დოზით. ჩაის კულტურის მასიური გაჩეხვის შედეგად და არასახარბიელო სოციალურ-ეკონომიკური პირობების ფონზე, დღეისათვის ნიადაგების გარკვეული ნაწილი მოცდენილი, მოუვლელი და დეგრადირებულია. ამ მდგომარეობიდან გამოსავალს წარმოადგენს ჩაის პლანტაციებიდან გამოთავისუფლებული წითელმიწების თანამედროვე მდგომარეობის შეფასება, მათი ნაყოფიერების დონის შეფასების და ამაღლების მიზნით. წითელმიწა ნიადაგები ფართოდ არის გავრცელებული დასავლეთ საქართველოს სუბტროპიკული ზონის ბორცვიან მთისწინა ზოლში. აჭარაში და გურიაში ისინი ყველაზე მეტი პროცენტულობით არიან წარმოდგენილი, ზღვის დონიდან 80-200მ სიმაღლეზე. მათ უმეტეს ნაწილზე დომინანტ კულტურებს წარმოადგენდა ციტრუსები და ჩაი, ამჟამად ჩაი ჩანაცვლებულია ძირითადად თხილით და ერთწლიანი კულტურებით.

1. მე-20 ს. ქართული ფილოსოფია მრავალმხრივი და მრავალფეროვანია - ფილოსოფიის ისტორია, თეორიული ფილოსოფია, ლოგიკა, ისტორიის ფილოსოფია, კულტურის ფილოსოფია, აქსიოლოგია, ფილოსოფიური ანთროპოლოგია ...

მეცნიერების ისტორიაში მეცნიერებათა კლასიფიკაცია ერთ-ერთ ყველაზე აუცილებელ, მაგრამ იმავდროულად რთულ პრობლემას წარმოადგენდა. აუცილებელს იმ გაგებით, რომ მის გარეშე შეუძლებელი იქნებოდა დღემდე არსებული ცოდნისა და შესაბამისი მეცნიერული დარგების სისტემატიზირება, იერარქიული დაჯგუფება/დალაგება, მეცნიერულ დარგებს შორის ურთიერთკავშირის აღმოჩენა. რთულს იმ გაგებით, რომ დღემდე არსებული კვლევის მრავალრიცხოვანი და მრავალგვარი სისტემების, ობიექტის, საგნის, მეთოდის, ფუნდამენტალური ხარისხის, გამოყენების სფეროს და ა. შ. განსხვავებულობა პრაქტიკულად შეუძლებელს ხდის ყველა მეცნიერებათა ერთიან კლასიფიკაციას ერთი საფუძვლის მიხედვით. თავდაპირველად (ანტიკურ ეპოქაში) მეცნიერებათა კლასიფიცირებას ართულებდა როგორც მეცნიერების ცნების არარსებობა ისე, სხვადასხვა მეცნიერული დარგების ერთი სახელწოდებით მოხსენიება (არისტოტელეს მეცნიერებათა კლასიფიკაცია), თანამედროვე დროში კი ეს სირთულე დაკავშირებულია როგორც მეცნიერებათა ინტეგრაციასთან (მათემატიკური ლინგვისტიკა, ბიოქიმია, გეოფიზიკა და ა. შ), ისე თვისებრივად ახალი დარგების (კიბერნეტიკა...) ჩამოყალიბებასთან.

საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, პოსტკოლონიურ პარადიგმაში იკვლევენ ცარიზმის ეპოქისა და საბჭოთა პერიოდის ქართულ ლიტერატურას, რუსულენოვან ლიტერატურას, რომლის თემაც საქართველო და ქართველები არიან ქართული ლიტერატურის რუსულენოვან თარგმანებს.

კვლევა მიზნად ისახავს ემოციური გამონათქვამების მორფოლოგიურ-სემანტიკური სტრუქტურების განსაზღვრას ფრანგულ და ქართულ ენებში. ჩვენი ინტერესის საგანს წარმოადგენს ემოციების მეტაფორული გამოხატვის ფორმები. ლექსიკური კომბინაციების იმპლიციტური თუ ექსპლიციტური ნიშნების ანალიზისას, შევეცადეთ გამოგვეყო მათი დამახასიათებელი ნიშნები, მეტაფორული სტრუქტურების ემოციური თავისებურებები. შევიმუშავეთ ემოციური კონცეპტების სემასიოლოგიური ანალიზი, რამაც შესაძლებელი გახადა აღნიშნული ენების სემების კოგნიტური, აფექტური და ქცევითი კომპონენტების განსაზღვრა. კვლევის ანალიზის შედეგად დავადგინეთ სინტაგმატური სტრუქტურების დომინანტური მორფოლოგიური მოდელი.