დამწერლობის გაჩენამ ზეპირი კულტურის ველი მკვეთრად შეავიწროვა, ხოლო თვით კულტურა ორ, მწიგნობრულ და ზეპირ, ნაწილად გაყო. ამის შემდეგ კულტურის ზეპირი ფორმები „ცხოვრობენ“ როგორც ცალკე, მწიგნობრობის გვერდით, ისე, გარკვეულწილად სახენაცვალი, მის შიგნით.
ადრექრისტიანულ ტრადიციას თავდაპირველად „ფოლკლორული“ ხასიათი ჰქონდა: მაცხოვრის შესახებ თხრობები „აითქვიფა“ იმ ჟანრებში, რომლებიც ადრეულ იუდაიზმსა და ელინურ ზეპირპოეტურ ტრადიციას გააჩნდა. უძველესი მემატიანეები ასვე იყენებდნენ ფოლკლორულ ტექსტებს-ზეპირ გენეალოგიას, მითოლოგიურ და ისტორიული ხასიათის თხრობებს. მოხსენებაში აღნიშნულ კონტექსტში განხილულია ქართული ქრისტიანული ლიტერატურის, საისტორიო მწერლობისა და „ვეფხისტყაოსნის“ საკითხი.

თანამედროვე პირობებში ნიადაგური რესურსის რაციონალური გამოყენება-დაცვა მთელ მსოფლიოში ძალზე მწვავე საკითხად იქცა. არსებულ ფონზე გეოგრაფიის დეპარტამენტის ფიზიკური გეოგრაფიის მაგისტრებთან ერთად, ნიადაგების მორფოლოგიურ - გენეზისურ ნიშან-თვისებების შეფასების მეთოდებით ვაწარმოეთ აჭარის სხვადასხვა მუნიციპალიტეტთა ტერიტორიებზე საველე კვლევები, რომლის ძირითად მიზანს წარმოადგენდა აჭარის რეგიონის შიგა მთიან ზონაში, მიმდინარე პერიოდში, ნიადაგების გეოგრაფიისა და გენეზისური თავისებურებების შესწავლა.

ტაოში ადრეული პერიოდის ქრისტიანული ეკლესიის ცხოვრებაზე მოგვითხრობს საკითხავ-საგალობელთა ციკლი, რომელიც ორ ძმას – დავითს და ტირიჭანს ეძღვნება.
„ათონის მრავალთავში“ Ath. 8 (ცაგ. № 57, X ს.) შეტანილი ჰაგიოგრაფიული ტექსტის „წმიდათა ყრმათა ორთა ძმათა დავითისი და ტირიჭანისი, საკითხავის“ (302v-307r) გარდა, დავითსა და ტირიჭანს ეძღვნება ჰიმნოგრაფიული ციკლი, რომელიც სხვადასხვა შედგენილობითაა წარმოდგენილი Jer. Geo. 42, H-1710, Ven. 2 და Sin. Geo. O. 92 ხელნაწერებში.

ცნობილია, რომ ქანებისა და მინერალების ტრანსფორმაცია-ტრანსლოკაციის შედეგად წარმოქმნილი ნაშალი მასა ნიადაგის ძირითადი შემადგენელი ნაწილია. მათი გენეზისი და პეტრო-ქიმიური შემცველობა არსებითად განსაზღვრავს ამა, თუ იმ ტაქსონის ნიადაგის ფორმირებას.
ჩვენს მიერ ჩატარებული საველე და ლაბორატორიული გამოკვლევების შედეგად გამოვლინდა, რომ შიგამთიან აჭარაში ნიადაგწარმომქმნელი ქანები მაგმური ინტრუზიული ძლიერი დანაპრალების მქონე ანდეზიტებისა და ანდეზიტო-ბაზალტების ელუვიებია, რომელთა გამოფიტვის მექანიზმები და მიმართულებები ურთიერთ განსხვავებულია. იგი მექანიკური, ფიზიკური, ქიმიური, ბიოქიმიური მექანიზმებით, მათი კომბინაციებით მიმდინარეობს და სხვადასხვა (სიალიტური, სიალიტურ-ალიტური, ალიტური) მიმართულებით ვითარდება. ამ პროცესების ინტენსიურობა, აჭარისწყლის სამხრეთ ფერდობებზე მკვეთრად მატულობს. რის შედეგად კერობრივად ირღვევა ნიადაგების გეოგრაფიული გავრცელების ვერტიკალური ზონალობის კანონი და აქ არსებული Cambisols Chromic და Acrisols Halpic ნიადაგები გავრცელების ხასიათის მიხედვით ქმნიან სერიებს.

ნანოტექნოლოგიების განვითარების ერთ-ერთი თანამედროვე პრიორიტეტულ მიმართულებას წარმოადგენს ნანონაწილაკების სინთეზი. ნანონაწილაკების მიღებისა და კვლევების მიმართულებით მუშაობა მათი თვისებების ფართო დიაპაზონში, მიმდინარეობს მთელს მსოფლიოში და მათი აქტუალურობა სულ უფრო მხოლოდ იზრდება. ნანონაწილაკების კვლევებისადმი დიდი ინტერესი დაკავშირებულია მათ უნიკალურ თვისებებთან. ნანოტექნოლოგია განიცდის ძალიან სწრაფ ზრდას და გააჩნია უსასრულო გამოყენება პრაქტიკულად ყველა სფეროში. ნანონაწილაკების თვისებები დამოკიდებულია მრავალ მახასიათებლებზე - კონცენტრაცია, ზომა, ზედაპირი და ფიზიკურ-ქიმიურ თვისებები. კვლევის მიზანს წარმოადგენს თხევად გარემოში ნანონაწილაკების მიღების ერთ-ერთი მეთოდის დამუშავება. თანამედროვე ნანოტექნოლოგიების საფუძველს წარმოადგენს ძლიერ ერთგვაროვანი ნანონაწილაკები, მათთან დაკავშირებული ეფექტების შესწავლა, მათი შემადგენლობის, ზომების, ფორმის და სტრუქტურის მართვის მეთოდის დამუშავება. რაც წარმოადგენს მოცემული მახასიათებლების მქონე ნაწილაკების მიღების ფუნდამენტურ საფუძველს და ახალი ნანომასალების დამუშავების პერსპექტივას. კვლევის მიზანია თხევად გარემოში დიდი ზომის ნაწილაკების, შესაბამის გამხსნელებში მართვადი გახსნის ტექნოლოგიით, ნანონაწილაკების სინთეზის მეთოდის დამუშავება და მიღებული ნანონაწილაკების ანალიზი და დიაგნოსტიკა.