თანამედროვე პედაგოგიკაში პიროვნების ცნების ადგილის განსაზღვრისას ხაზს უსვამენ, რომ ის არის სისტემა მრავალ¬ფეროვანი თვისე¬ბების სპექტრით. კერძოდ, იგი მოიცავს:
ა) სოციალურად მნიშვნელოვან თვისებათა ერთობ¬ლი¬ო¬ბას;
ბ) სამყაროსადმი და საკუთარი თავისადმი დამო¬კი¬დე¬ბულებას;
გ) ქცევითი აქტების ერთობლიობას;
დ) სამყაროსა და საკუთარი თავის გაცნობიერებას;
ე) უნარებისა და შემოქმედებითი შესაძლებლობების ერ¬თობ¬ლიობას;
ვ) გარე პირობებზე რეაქციების ერთობლიობას და სხვ.
ჩამოთვლილთაგან ჩვენ ბოლოს აღნიშ¬ნუ¬ლი თვისება დავისახეთ კვლევის საგნად: როგორ რეა¬გირებს ბავშვი, მოსწავლე გარე პირობებზე და კერძოდ იმ სტრესულ სიტუაციებზე, რომლებშიც მას აყენებს სოციალური გარემო, რა გავლენას განიცდის მოსწავლის ქცევის წამყვანი ფორმა - სწავლა სტრესის შედეგად.

ზეპირი და წერითი მეტყველების განვითარება ყველა დროში მრავალ სირთულესთან იყო დაკავშირებული როდესაც წიგნს, საწერ მასალასა და ცოცხალ მეტყველებას უალტერნატივო კონკურენტი — ისტტექნოლოგია — გამოუჩნდა.
წარმოდგენილ სემინარში წერითი მეტყველების პრობლემებს ვეხებით, რომლის თა წავლა/სწავლების პროცესის თანამედროვე სკოლაში აქილევსის ქუსლად იქცა.

მოდიფიცირებულ მდორე შეშფოთების მიახლოებაში დიფრაქციული ეფექტების გათვალისწინებით ანალიზურად შესწავლილია მრავალჯერად გაბნეული ელექტრომაგნიტური ტალღების სივრცითი სპექტრის სიმძლავრის თავისებურებები ტურბულენტურ მაგნიტოაქტიურ დაჯახებად პლაზმაში წაგრძელებული ანიზოტროპული არაერთგვაროვნებებით, რომელიც განპირობებულია ელექტრონების კონცენტრაციის ფლუქტუაციებით. მიღებულია ფაზის ფლუქტუაციებით გამოწვეული კორელაციური ფუნქციისა და დისპერსიის გამოსახულებები ელექტრონების კონცენტრაციის ფლუქტუაციების ნებისმიერი კორელაციური ფუნქციისთვის.

ხელოვნური ნეირონული ქსელების დასწავლის პროცესში ერთ-ერთ ყველაზე რთულ პრობლემას წარმოადგენს ნეირონული ქსელისათვის საგნობრივი გარემოდან სასწავლო მაგალითების მასივის შეკრება და მისი ვალიდურობისა და რელევანტურობის მტკიცება. ამ ეტაპისათვის ეს ცალკე პრობლემათ არის გამოყოფილი და საგრძნობლად აფერხებს ამა-თუ იმ სფეროში ხელოვნური ნეირონული ქსელებისა (და საზოგადოდ ინტელექტუალური სისტემების) დანერგვის პროცესს.

ფრაზეოლოგიზმები დამახასიათებელია ყველა ენისათვის, განვითარების რა დონეზეც უნდა იმყოფებოდნენ ისინი. ეს კიდევ ერთი დადასტურებაა იმისა, რომ ფრაზეოლოგია ენობრივი სისტემის განუყოფელ და ორგანულ ნაწილს წარმოადგენს.
ხატოვანი გამონათქვამების, იდიომების და ფრაზეოლოგიზმების ჯგუფში შემავალი ერთეულების უმრავლესობაში ნათლადაა გამოხატული ენის ეროვნული თვითმყოფადობა, ისინი ახდენენ ამა თუ იმ ხალხის კულტურისა და ფსიქოლოგიის მთელი რთული კომპლექსის, მისი ხატოვანი აზროვნების განუმეორებელი ხერხების კონდენსირებას. ქართულ და ფრანგულ ლექსიკაში ხატოვან თქმათა ძალზე მდიდარი ასორტიმენტია წარმოდგენილი.